نقشه برداری

نقشه برداری در شرکت آسنکو علاوه بر نقشه برداری زمینی، شامل نقشه برداری هوایی (فتوگرامتری) نیز می شود. همچنین متناسب با نیاز، این توانمندی وجود دارد که از نقشه های تولید شده در محیط جی آی اس(GIS) استفاده شود.

تجهیزات اصلی نقشه برداری زمینی شامل دوربین های توتال استیشن تریمبل ، لایکا و … به همراه وسایلی مانند میر و ژالون است. همچنین اگر نقشه بردارها ازGPS های چند فرکانسه استفاده کنند، سرعت و دقت هردو افزایش می یابد.

کاربرد نقشه برداری زمینی

تهیه نقشه

نقشه های موضوعی، توپوگرافی، کاربری اراضی و آمایش سرزمین

نقشه برداری مسیر

احداث جاده و راه آهن ( محاسبه حجم خاکبرداری و خاکریزی محاسبه شیب زمین و قوس پیچ ها)

مسیریابی و نصب خطوط لوله نفت و دکل های برق
محاسبه مساحت سطوح
کاربرد نقشه برداری در ساختمان

درکار ساختمان مشخص کردن حدود اربعه و میخ کوبی چهارگوشه زمین به کمک مهندس نقشه بردار انجام می شود.

ترازیابی و مسطح کردن زمین مدنظر برای ساخت( با دوربین نیوو )، هم محور کردن شناژ و فونداسیون ها با مرکز صفحه ستون ها، انجام امور ثبتی ساختمان ها برای گرفتن سند

نقشه برداری هوایی

امروزه با پیشرفت تکنولوژی و به تبع آن پیشرفت تجهیزات مهندسی، بهره برداری از هلی شات و کوادکوپتر برای عکس برداری هوایی و تبدیل عکس به نقشه های مسطحاتی و توپوگرافی رایج شده است. ناگفته نماند کار با پهبادها علارقم سرعت بسیار بیشتر و کارایی راحت تر نسبت به نقشه برداری زمینی، دقت اطلاعات را کاهش میدهد.

کارایی نقشه برداری هوایی یا فتوگرامتری

برای تقریب به ذهن شما مهندسین گرامی اگر در یک پروژه نسبتا بزرگ، نقشه برداری زمینی چندین روزبه طول بیانجامد، عکسبرداری هوایی بسیار سریع تر است. البته لازمه ی دیده شدن این اختلاف زمانی اینست که پروژه در مقیاس بزرگ کار شود.
در فتوگرامتری یا همان عکس برداری هوایی میتوان به علت وجود عکس های با مقیاس بزرگتر به اطلاعات بیشتر و کلی تری دست یافت. البته این اطلاعات به دقت اطلاعات گرفته شده از طریق نقشه برداری زمینی نمی رسد.
کاربرد بعدی عکس برداری هوایی و استفاده از پرنده ها، تهیه نقشه های سه بعدی با قابلیت اندازه گیری عوارض، احجام و نقاط و حتی ابعاد پنجره هاست.

سیستم اطلاعات جغرافیایی ( GIS )

در خصوص GIS یا سیستم اطلاعات جغرافیایی باید گفت که جی آی اس سیستمی تلفیقی از اطلاعات ترسیمی و توصیفی تعریف میشود. به عبارت دیگر GIS یک بانک اطلاعاتی را به مجموعه ترسیمی خود پیوند میدهد. در این سیستم از یک طرف نقشه داریم که همان اطلاعات قابل رویت و ترسیمی بوده و از طرف دیگر اطلاعات توصیفی داریم که درباره عوارض موجود در نقشه توضیحاتی میدهد. برنامه ی GIS این دو اطلاعات را به هم متصل میکند. با این توضیح حالا اطلاعات توصیفی این نقشه و علائم و عوارضی که روی آن هست رو میتوانیم ببینیم یا نمایش بدهیم.

وقتی ما عارضه ای روی نقشه میبینیم بهش توجه می کنیم و برای کسب اطلاعات بیشتر حتی ممکنه روش کلیک بکنیم. در حقیقت با اینکار می خواهیم که نرم افزار، اطلاعاتی از این عارضه رو به ما بدهد این اطلاعات کجاست ؟

اطلاعات متصل به عوارض در یک بانک اطلاعاتی وجود دارد. یک نقطه ای را که ما علامت میزنیم مختصات جغرافیایی آن نقطه داده میشه و بقیه مشخصات مربوط به آن محل را نیز که مثلا این مکان چیست چه وقت ثبت شده حجمش چقدره و کاربردش در این سیستم چی هست و بقیه اطلاعات محتوایی دیگر این عارضه را میتوانیم مشاهده کنیم.

GIS مانند سیستم های دیگر مثل mis مبتنی بر اطلاعات است. حالا این اطلاعات میتونه مبتنی بر مدیریت باشه یا جغرافیایی باشه.

متخصصان نقشه برداری ما ابتدا با استفاده از دوربین های توتال،جی پی اس یا هلی شات، نقاط مربوطه را از محل مد نظر برداشت میکنند. سپس عملیات نقشه برداری و جمع آوری اطلاعات میدانی توصیفی که توضیح آن داده شد را تهیه کرده و این دو را در سیستمی با نام سیستم اطلاعات جغرافیایی GIS پیاده سازی میکنند. این مجموعه در واقع یک بانک اطلاعات توصیفی و ترسیمی به حساب می آید که در هر زمان که بخواهید امکان استفاده از آن در رده مدیران و کارشناسان برنامه ریزی و… وجود دارد.